คำนำ
Submitted by dp6admin on Fri, 02/10/2009 - 07:44
อัลฮัมดุลิ้ลลาฮฺ การสรรเสริญทั้งมวลเป็นกรรมสิทธิ์ของอัลลอฮฺตะอาลา การวิงวอนขอดุอาอฺและความศานติจงมีแด่ท่านร่อซูลของอัลลอฮฺ วงศ์ญาติ บรรดาสาวก และบรรดาผู้ดดำเนินตามแนวทางของท่าน จวบจนกระทั่งวันแห่งการตอบแทน
ความจริงการมีจิตใจที่สงบสุขและสะอาดบริสุทธิ์และการมีความสุขใจในทรวงอก เหล่านี้ทั้งหมดนับได้ว่าเป็นความสุขที่ยิ่งใหญ่และสำคัญยิ่ง ถึงแม้ว่าจะมิใช่ความสุขอย่างแท้จริงก็ตาม บางทีความคิดเห็นในการให้ความหมายของความสุขจะแตกต่างกันไปบ้าง แต่สภาพความเป็นจริงได้พิสูจน์ให้เป็นที่ประจักษ์แล้วว่า ทัศนะของผู้ที่มีความเชื่อมั่นว่า ความสุขคือการครอบครองทรัพย์สมบัติอย่างมากมาย หรือการมีเกียรติอันยิ่งใหญ่ หรือการมีตำแหน่งอันสูงส่งนั้น เป็นความสุขจอมปลอม หากมิได้ตั้งอยู่บนพื้นฐานแห่งการจงรักภักดีต่ออัลลอฮฺตะอาลา และปฏิบัติตามร่อซูล ของพระองค์
อัลลอฮฺตะอาลา ทรงชี้แจงว่า จิตใจที่มีความสงบสุขนั้นขึ้นอยู่กับการรำลึกถึงพระองค์ ซึ่งพระองค์ได้ตรัสไว้ในซูเราะฮฺอัรเราะอดฺว่า
﴿ الَّذِينَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ ﴾
ความว่า "บรรดาผู้ศรัทธาและจิตใจของพวกเขาสงบสุขด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮฺ พึงทราบเถิด ! ด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮฺเท่านั้น จะทำให้จิตใจสงบสุข" (13:28)
ด้วยการแนะนำดังกล่าว จึงเป็นการสมควรอย่างยิ่งแก่มุสลิมและมุสลิมะฮฺทุกคนจะต้องตระหนักว่า การรำลึกถึงอัลลอฮฺตะอาลานั้นเป็นปัจจัยสำคัญ และแนวทางของความสุข และการรำลึกถึงอัลลอฮฺตะอาลานั้นเป็นป้อมปราการของจิตใจให้พ้นจากการยั่วยุและการกระซิบกระซาบของชัยฏอนมารร้าย ซึ่งพระองค์ได้ตรัสไว้ในซูเราะฮฺฟุศศิลัตว่า
وَإِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
ความว่า "และหากว่าการยุแหย่ใดๆ จากชัยฏอนมายั่วยุเจ้า ก็จงขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮฺเถิด แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงได้ยินผู้ทรงรอบรู้" (41:36)
แต่การรำลึกถึงอัลลอฮฺตะอาลา ซึ่งเป็นอาวุธของมุอมินและเกราะคุ้มกันของเขาจะไม่เกิดประโยชน์อันใด เว้นแต่ผู้ที่มีความมั่นใจถึงผลและคุณประโยชน์ของมัน ส่วนผู้ที่ทำการรำลึกถึงอัลลอฮฺตะอาลาแบบซ้ำๆ ซากๆ เพื่อเป็นการทดสอบ และมีการสงสัยว่าจะมีผลและคุณประโยชน์หรือไม่ บุคคลประเภทหลังนี้ การรำลึกถึงอัลลอฮฺตะอาลาจะไม่อำนวยประโยชน์แก่เขาเลย ถึงแม้ว่าเขาจะกระทำทั้งกลางวันและกลางคืนก็ตาม
อัลลอฮฺตะอาลาได้ตรัสไว้ในซูเราะฮฺฆอฟิร อายะฮฺที่ 60 ว่า
وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ
ความว่า "และพระเจ้าของพวกเจ้าตรัสว่า จงวิงวอนขอต่อข้าเถิด แล้วข้าจะตอบรับคำวิงวอนขอแก่พวกเจ้า แท้จริงบรรดาผู้ยะโสโอหังในการเคารพภักดีต่อข้านั้น พวกเขาจะเข้าสู่นรกญะฮันนัมอย่างต่ำต้อย" (40:60)และพระองค์ได้ตรัสไว้อีกในซูเราะฮฺอัลบะเกาะเราะฮฺ อายะฮฺที่ 186 ว่า
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ
ความว่า "และเมื่อปวงบ่าวของข้าถามเจ้า (มุฮัมมัด) เกี่ยวกับข้าแล้ว (ก็จงตอบเถิดว่า) แท้จริงข้านั้นอยู่ใกล้ ข้าจะตอบรับคำวิงวอนขอของผู้ที่วิงวอนขอ เมื่อเขาวิงวอนขอต่อข้า ดังนั้น พวกเขาจงตอบสนองข้าและจงศรัทธาต่อข้าเถิด เพื่อว่าพวกเขาจะได้รับการชี้นำสู่แนวทางที่ถูกต้อง" (2:186)
ท่านนบี ได้กล่าวว่า
الدُّعَاءُ هُوَ العِبَادَةُ .. وَقَالَ رَبُّكُمْ ادْعُونِيْ أَسْتَجِبْلَكُمرواه أبوداود والترمذي وابن ماجة
ความว่า "ดุอาอฺหรือการวิงวอนขอนั้นเป็นอิบาดะฮฺ และพระเจ้าของพวกเจ้าได้ตรัสไว้ว่า พวกเจ้าจงวิงวอนขอต่อข้าเถิด แล้วข้าจะตอบรับคำวิงวอนขอแก่พวกเจ้า" บันทึกโดย อบูดาวู้ด อัตติรมิซียฺ และอิบนมาญะฮฺบรรดาหะดีษต่างๆที่ได้รวบรวมมานี้เป็นหะดีษที่ศ่อเฮียะฮฺ สืบทอดมาจากท่านร่อซูลุลลอฮฺ y ทั้งสิ้น เหมาะสมแก่ทุกคนที่มีความปรารถนาจะจดจำเอาไว้ปกป้องตัวของเขาและให้แสงสว่างแก่จิตใจของเขา ด้วยการรำลึกถึงอัลลอฮฺในทุกอิริยาบทแห่งการดำเนินชีวิตประจำวันของเขา เช่น ในยามนอน ยามตื่น ยามเดินทาง ยามพำนัก ในยามสวมใส่เสื้อผ้า ในยามอาบน้ำละหมาด การกิน การดื่ม และ ฯลฯ
ขออัลลอฮฺตะอาลาทรงตอบแทนความดีแก่ผู้รวบรวมและผู้อ่าน และทรงตอบรับการงานของเราที่มีความบริสุทธิ์ใจเพื่อพระพักตร์ของพระองค์ และทรงให้หนังสือเล่มนี้อำนวยประโยชน์แด่พี่น้องมุสลิมโดยทั่วไป
วัสสลาม23 ซุลเกี๊ยะอฺดะฮฺ 142117 กุมภาพันธ์ 2544
